Eind Reflectie¶

Samenvatting van ontwikkeling gedurende de minor¶

Startpunt van de minor¶

Allereerst zullen we beginnen bij het beginpunt van de minor. Zie hier:

Theorie¶

Ik heb bij elke theorie, assignment en opdracht eigenlijk al een reflectie geschreven, dus ik ga hier alleen kort verwijzen naar een paar van de meest ingrijpende voor mij persoonlijk.

Het kamp (practica)¶
Allereerst wilde ik het kort hebben over het kamp. Op het kamp hebben we veel kleine mindfulness opdrachten gedaan, daarvan zijn er ook een groot aantal kleine details blijven hangen. Noemenswaardig zijn:
1. De eerste wandeling die we deden, waarbij Oos voor ons liep en wij in 'single-file' zonder te praten achter hem aan moesten lopen. Hierbij liep ik als eerste en was ik zelf diep verzonken in gedachten. Ik had op persoonlijk vlak een nogal grote shift meegemaakt, ik had het uit gemaakt met mijn vriendin. Ik was tot dan toe druk geweest met het landen in een nieuwe groep. Maar in deze plotselinge stilte merkte ik dat de emoties toch kwamen opwellen. Hierbij bleek dat Oos geenlk duidelijke route volgde, eerst links en dan weer rechts, en dan toch weer links, terwijl we in een groot open veld liepen en we net zo goed rechtdoor gekund hadden. Dit gaf me een nog groter gevoel van onmacht, en onzekerheid over de toekomst, wat natuurlijk die herinnering nog sterker maakte. Terwijl ik zijn broek achter hem aan zag wapperen door het hoge gras, vulden mijn ogen met dikke warme tranen, en zachtjes snikkend achter hem aan voelde ik diep van binnen dat ik wilde dat hij met mij zou communiceren waar we uiteindelijk heen zouden gaan. Waarom wilde ik dit?
  
  Omdat ik wilde kunnen anticiperen op wat er zou komen.
  Nou is dat niet altijd mogelijk, en in dat geval is het enige wat je kan doen echt bewust zijn met waar je bent ( Ist), en waar je eventueel heen wilt (Sol).
2. Een momentje stille reflectie later werd ons gevraagd om te bedenken wat belangrijk voor ons was in de minor, en dat mochten we doen in een cirkel, midden in een weiland, kijkend naar buiten. Het was een echt moment alleen dus. Een momentje voor reflectie, ik vond dit bijzonder, want hoe vaak stop je nou wel echt in het leven om na te denken? Ook werd ons hierbij aansluitend gelijk gevraagd om iets los te laten, een bepaald onderwerp te bedenken dat we los wilden laten bij het huisje langs het weiland.
  
  Ik kan ook alleen maar zeggen dat dit super belangrijk bleek te zijn, en heel mooi inhaakte met verschillende theoriën later in de cursus. Zo kan ik nu denken aan bijvoorbeeld Theory-U en Lewis freeze-unfreeze. 3. Ik kan ook alleen maar zeggen dat dit een heel mooi voorbeeld was van Multi-sensorisch-leren, wellicht dat het daarom ook zo diep is blijven hangen.
3. Stoicisme¶
  Wij hadden als groep onze workshop (assignment 5) gegeven over Stoicisme, en de relatie tot veranderkunde.
4. Deze noem ik nu als tweede omdat dit echt een eye-opener voor mij was. Ondanks dat ik het wel kende, sterker nog ik heb een jaar lang een podcast over de schrijvingen van Marcus Aurelius gevolgd vorig jaar, viel ergens het kwartje echt bij mij na de presentatie.
5. Het gedachtegoed van reflecteren en groeien daarvan, was voor mij opzich niks nieuws, maar ik merkte na de presentatie dat ik dit bewust ging doen, hardop en in geschreven vorm.
6. Op de
7. Boek (presencing)¶

Persoonlijk¶

Zelfreflectie¶

Introductie Qua zelfreflectie merkte ik vanuit onze stoïcisme workshop dat dit maakte een grote impact maakte op mij, en des te meer ik hier mee oefende op papier des te makkelijker het leek te worden in de werkelijkheid om dit toe te passen.

Stem zoeken¶

Ook mijn fysieke stem en presentatietechnieken heb ik naar gekeken. Ik was erg veel bezig met zelfontwikkeling en de zoektocht naar mijn eigen stem.

Mijn stem zoeken - fysiek

Ik ben daadwerkelijk begonnen met stem training, wat me eigenlijk grappig genoeg full-circle heeft genomen, en me juist weer terug naar af bracht. Want geloof het of niet, maar de mindere kanten van mijn stem gebruik hadden allemaal direct te maken met mezelf gronderen, landen in het moment en rustig vanuit zelfvertrouwd lichaam te praten. Denk aan bijvoorbeeld Lewin's freeze unfreeze, Prescencing, of zelfs Ram Dass - Be here now

andere relateerbare modellen zijn bijvoorbeeld:

Stoicisme

In mijn introductiebrief schreef ik dat ik mijn eigen doelstellingen en gevoelens zou willen beschermen in gesprekken met anderen. De laatste test die ik heb uitgevoerd vas de Insights_Personality_test en hieruit kwam zeer duidelijk naar voren dat ik passievol ben over andermans gevoelens, maar in even grote mate ook over die van mijzelf. Ik wil dit wel als een succes zien! Ik zie het als een bewijs dat ik er op dit moment, ongeacht hoe het ervoor ook daadwerkelijk was, mijn eigen gevoelens even belangrijk vind als die van een ander. En hier wordt ik heel blij en trots van.

14

Relationeel¶

Noemenswaardig is Buddy Coaching (Assignment 6). Hierbij was het intressant om te zien hoe belangrijk de geinterviewde het vondt om zijn eigen mening te mogen delen. Dit merkte je doordat gesloten vragen(ja/nee) echt een verveelde indruk vanuit hem creeerde. Ook waren de analytische vragen (waarbij die associatief moest praten), een voorbode van enthousiasme.
agreements-vs-expectations Een ander intressante relationele theorie die ik heb opgepakt is het verschil tussen Afspraken en verwachtingen. In het geval van afspraken wordt er van te voren uitgesproken wat de verwachtingen zijn en ook al lijkt het een klein verschil is dit eigenlijk gigantisch in het gevoel dat het creëert achteraf. Dit sluit ook aan bij de bevindingen van Buddy Coaching (Assignment 6), in dat het me heel duidelijk heeft laten zien hoe belangrijk het is dat mensen zich betrokken voelen bij het dialoog en daarmee dan de verandering zelf.
Ook heb ik in met oud een nieuw een naaste verloren, hierdoor heb ik helaas een les gemist, maar dit heb ik goed gemaakt door een zelfreflectie te schrijven over het proces, dit is vindbaar in Five Stages of Grief Kübler-Ross, En ook al klinkt dat misschien een beetje cru, ik kan u verzekeren dat ik er oprecht wel iets aan had. Namelijk, ik had het gevoel dat het allemaal wel ok was, het enige wat ik echt merkte wat er mis was was dat de dagen voorbij vlogen. Ik stond op, en dacht even te gaan zitten alvorens mijn ontbijt te maken, maar dan was er toch alweer een paar uur voorbij gevlogen. Heel gek. Maar toen ik de Kübler-Ross erbij pakte, merkte ik al gauw dat ik nog niet helemaal in de Acceptatie fase zat, maar eerder nog een beetje vast zat tussen depression-denial-acceptance, en een stem van binnen zei ook al dat ik de begrafenis nodig had om het een plekje te geven.
Oorzaken_van_stress vond ik heel intressant, omdat het me nu toch een bepaald inzicht geeft wat ik kan betrekken op mijn samenwerkingen met anderen. Nu dat ik de copingsmechanisme herken, viel het mij op dat:
Guylan (blauw), zeker een keer voor een presentatie meedeelde dat ie het moeilijk vond dat we "zo weinig voorbereidingen" hadden getroffen.
Reaven (rood), soms onverwachts een hele hoop extra werk had uitgevoerd, ik kan denk dat ik dit nu veel beter kan plaatsen.
Schulz_von_Thun vond ik persoonlijk ook echt razend intressant omdat het zo goed duidelijk weergeeft wat communicatie echt omvat.
Zoals ik in Zender-ontvanger omschreef vond ik dit ook wel noemenswaardig voor mijn eindrefelectie: Om je bericht goed over te brengen moet je bewust zijn van een aantal dingen: Als zender moet je bericht goed in elkaar steken en dan op de juiste manier gedeeld worden: Schulz_von_Thun

Door te kijken hoe de ontvanger deze waarneemt filtert en codeert kan je er pas zeker van zijn dat je bericht goed overkomt.

Dit kan je controleren door te: - Luisteren, Samenvatten en door te vragen

Dan weet de zender dat je zijn perceptie serieus neemt, en weet je alszender ook gelijk hoe je bericht is overgekomen.

Conclusie¶

In de eind reflectie worden simpelweg de hoofdonderwerpen van de minor opgenoemd, dus in het teken van een volledige conclusie zal ik deze eerst bespreken, en daarna mijn brief vooraf. In deze minor komen vele modellen, theorieën en vaardigheidsaspecten aan de orde.

Belangrijkste les¶

Ik heb ontzettend veel geleerd, maar het meest nuttige is wel dat ik heb geleerd te reflecteren op nieuwe informatie. Dit documenteren deed ik al langer, maar om er zo bewust me om te gaan en het vervolgens ook nog eens toe te passen en en over te reflecteren heeft me laten zien hoe belangrijk dat wel niet is.
Het andere dat ik zou willen vermelden is dat ik heb geleerd hoe goed het is om te reflecteren op mijn gedrag. Ik ben hier nooit goed in geweest, heb altijd vanuit het moment geopereerd en vergeet vrij vlug details van wat er is gebeurd. Omdat ik zoveel heb geoefend hiermee dit blok, heb ik geleerd dat ik hier beter in kan worden. Dit geeft mij hoop en ik zal dit zeker blijven doen
Het laatste belangrijkste dat ik heb geleerd is dat er voor alles wel een theorie, model of methodiek over bestaat. In dat leren zal ik deze bundel aan modellen blijven uitbreiden voor de rest van mijn leven. Ik ben ook daarom heel trots dat ik dit op deze manier heb opgezet, sterker nog ik ga dit denk ik hosten op mijn eigen website, om er zo voor te zorgen dat ik er altijd bij kan.

Niks is een gegeven, en alles is altijd in verandering. Dus; "Make friends with change" -Ram Dass

Mijn eigen draad niet kwijtraken in interacties en onderhandelingen¶

Tot mijn verrassing¶

In mijn inleidingsbrief wilde ik graag in onderhandelingen meer bij mijn punten blijven. ( zie Motivatie Veranderkunde, Levensbeschouwing - Voor de Cursus)

Wat ik me realiseer nu is dat de meeste concessies die ik weg geef eigenlijk geen intrinsieke waarde hebben voor mij. Dus waar ik mij aangevallen voelde en wellicht voelde dat ik enorm veel weg geef, geef ik niets weg van wat echt belangrijk voor mij is. Dit was mij niet duidelijk voor de cursus en vind ik een intens intressante leerpunt voor mij.